आपलीं ती आपलीं, नाक कापलें तरीय आपलींच

नाक   नाक मुठींत, हरभरे ओटींत   नाक होड आशिलो सगळे आपणाक चोयतातिशें लेकता   नकटयापुढें नाक खाजविणें   भट करीत ती अमाश्या, आणि राजा ठरयत ती दिशा   नाक नातिल्लाकडे कस्तुरी वरप   आगसली ती मागसली, मागसली ती कापुसली (मागून आली ती गरोदर झाली)   ती गेली पण ते गेले नाहींत   माझेंच नाक वर   जी वस्‍तु उपयोगी, ती चांगली वाटते   न मारतां भय दावे, ती बरवी नीति म्हणावी   आपण म्हणूं ती पूर्व दिशा   कट्टें नाक बुडोवू नयॅ, बुडैल्‍या समुद्रां बुडौचे   नाक धरल्यास-दाबल्यास तोंड उघडणें   नाक चिरुन मीठ भरणें   नाक दिल्ल्या नांव ना, नथ दिल्ल्या व्हडविक   वृत्ति-वृत्तीला बांध घालणें ती बुद्धि आणि बांध राहूं देत नाहीं ती बद्धी   आली ती लक्ष्मी, गेली ती बला   अस्सल ते अस्सल आणि नक्कल ती नक्कल   वाहिली ती गंगा, राहिलें ते तीर्थ   मिनत-ती   नाक गुंडाळणें   नाक तोडून कडोसरी खोवणें   ती गुण   आपलीं पापें आणि कर्ज, मनीं अधिक समज   नाक कापलें तर म्हणे भोंक आहे   नाक मोडणें   नाक वाहणें   राजा करील ती पूर्व (दिशा)   आपलींच नावें, आपणांस विखें   आपल्‍या खेटरावर माया, ती दुसर्‍याच्या पोरावर नाहीं   फुगीचां -पाणी तां फुगीचां पण झर ती झर   केकत or ती   भाकर खाईन व ती तशीच शिल्लक ठेवीन-(हें होणार नाहीं)   जा खोड बाळा, ती (खोड) जन्मकाळा   दुडता or ती   सुगंधी केतकीला फळें नाहीं, ती अंगीं कांटे बाही   विणें-विणारणीच्या वेदना विणारीण जाणे-विते ती जाणते   शुद्ध-शुद्ध गोष्ट लोकविरुद्ध झालीम ती आचरुं नये कदा काळीं   आपल्या खेटरावर माया असते ती लोकांच्या लेकरावर नसते   वाहते ती गंगा साचतें तें डबकें   अशाश्वत-ती   करंगळी (करांगुळी) सुजली म्‍हणून ती डोंगराएवढी होईल काय?   न्हावणीचे शिंदलकेक परटिणीचें नाक   तिवेत-ती   डोळे, नाक, हात चिपणें   चोरक्रांत-ती   नाक नकटें आणि डोईला तिकटें   सांगत ती चाकरी, दीत तॉ मुशारॉ   सोन्याची सुरी कोण घालतो उरीं? सोन्याची सुरी झाली म्हणून काय ती उरांत खोवावी