उपड्या घागरीवर पाणी

पालथ्या घागरीवर पाणी   पालथ्या घागरीवर (घडयावर) पाणी ओतणें   पाणी मुरणें   गळ्याशीं पाणी लागणें   पाणी मरणें   दाट झालें पाणी घाल, पातळ झालें पीठ घाल   वळणाचें पाणी वळणानिंच जाईल   नांवावर पाणी घालणें   पाणी(देखील) न घोटणें   फुगीचां -पाणी तां फुगीचां पण झर ती झर   डोळ्याला पाणी येणें   वळचणीचें पाणी आढयाला जात नाहीं   पालथ्‍या घड्यावर पाणी   अथांग पाणी हें नेहमीं भीतिदायक असतें   डोक्‍यावरून पाणी जाणें-फिरणें   देवाची करणी, नारळांत पाणी   सरासरी-सरासरी गुडघ्याइतकें पाणी   कांठीने पाणी शिंपणें-शेंदणें   आडवें पाणी   डोळ्यांना पाणी आणणें   जन्मा आला हेला, पाणी वाहतां (वाहतां) मेला   रुखा सुखा खायके थंडा पाणी पी, न देख पराश्यां चोपडीया न तरसानोजी   हिंगे-हिंगे तांब्या तिंगे पाणी, तुम्ही ही ध्यान मले ही द्या   दांडयानें पाणी तोडलें म्हणून निराळें होत नाहीं   पतीवर पाणी पडणें   उधानाचें पाणी   छपन्न देशचें पाणी प्याला आहे   खुंटा उपड्या   कासोट्याचें पाणी प्यावया जोगा   जेथें जावें तेथें पाऊलभर पाणी   हाडांचा चुना-चुरा-हाडांचा चूर-हाडांचीं काडें-हाडांचें पाणी, मणी-हाडांच्या फुंकण्या करणें होणें   मूर्खास बोध, पालथे घागरीवर पाणी   (अंगचें) पाणी दाखविणें   डोळ्यांत पाणी येणें   आधीं पाणी पिणें, मग जात पुसरणें   आंवळा खाऊन पाणी पिऊन माहेरीं जावें   निकल गया पाणी, सुखी रहो भवानी   पाऊस नाहीं, पाणी नाहीं, दुर्दशेला पारावर नाहीं   राजाच्या खजिन्याचें पाणी कधींच आटत नाहीं   कोणी आग व्हावें, कोणी पाणी व्हावें   भांगाचें पाणी   हाडाचा मणी, रक्ताचें पाणी   तांबडें पाणी   हातावर पाणी पडणें   मी बी राणी तूं बी राणी, पाटाचें कोण आणी पाणी   पैचा घेतला गूळ, वर घातलें पाणी, देव केला, धर्म केला, धर पोरा। मार बचक, गूळच गूळ!   कोणी आग व्हावे, कोणी पाणी व्हावें   गाजर खाऊन पाणी पिऊन सासरीं जावें   अंगाचें पाणी   देश गेला, परदेश गेला. शीक माझी कहाणी.(water) वाटर म्हणतां प्राण गेला, खाटखालीं पाणी   सरासरी-सरासरी गुडघ्याइतकें पाणी