चित्तास समाधान राखणें हेंच योगाचें सार आहे

जें मनाचें समाधान, तेंच रत्‍नाचें निधान   चित्तास समाधान राखणें हेंच योगाचें सार आहे   फड मारणें-राखणें-संभाळणें   द्यावी काळावर दृष्टि, समाधान मानावें पोटीं   आहे तीच स्थिति गोड वाटली की प्रगति खुंटली   क्रोध आणि शांति, आहे एकाच्या हातीं   सार-सार करणें   व्यवहार-व्यवहार ज्ञान हें मनुष्य जीविताचें मुख्य अंगा आहे   घरांत बारा हात वेळू फिरतो आहे   चूक मनुष्‍यांत आहे, ईश्र्वरापाशीं क्षमा आहे   एका पुष्पाचा हार, न होय तें सार   (आंत) खुंटी ठेवणें-मारणें-राखणें   ईश्र्वर करणी अगाध आहे   घरचा थेंबा नि बाहेरचा तांब्‍या, बरोबर आहे   पीठ आहे तर मीठ नाहीं आणि मीठ आहे तर पीठ नाहीं   काशी विद्येचें आगर आहे   खाद आहे तर लाद (लाध) आहे   दोहों डोळ्यांची मुरवत राखणें   आखला सुटला तर उकीरडा उकरील, पर्वताशी थोडीच टक्कर घेणार आहे?   लोटा घडतां येईना आणि अहिरीचा सार   उंच घरापेक्षां लौकिक थोर आहे   पुरुष ही परमेश्वराची कीर्ति तर स्त्री ही परमेश्वराची प्रत्यक्ष मूर्ति आहे   मडक्‍याचा कांठ ओला आहे तो वळेल   दुःख शोका वाद्य गान, चित्तास वाटे समाधान   अशी आहे तशी आहे   हें काय आहे बाई ! तर आहे मसणवटींतील माती   द्रव्य आणि समाधान अंगाला कांती आणितात   चांगलें विद्येचे संपादन, हेंच सुखाचें साधन   परंपरा राखणें   चित्त समाधान नाहीं, त्‍यास चैन कोठेंहि नाहीं   तूं कर वटवट-कटकट, मी आहे निगरगट्‌ट, माझा गुरु बळकट   ज्‍याचे जवळ अर्थ आहे, त्‍याशीं मत्‍सर करूं नये   स्वतः मागितलें तर ताक मिळेना तें निरोपानें दूध येणार आहे !   आशा अमर आहे   सगळया जगाचा, मान आहे रुढीला   नवें लुगडें नुताचें, आहे सुताचें   धर्म आहे कर्मांगी, कळलें पाहिजे प्रसंगी   माम्या मावशा आहे पण आईची सर कोणा नये   म्हातारपण-म्हातारपण हें दुसरें बाळपण आहे   कृतीनंतर उपदेश वायां आहे   डोळ्या अवलोकन साहे, जिवा तसें मन आहे   वियोग-वियोग ही आठवणीची स्मरणी आहे   घोडा मैदान पुढें आहे   माय मेली बाळपणीं, स्त्री तरुणपणीं, पुत्र वृद्धपणीं विचित्र आहे करणी   अग्नि हा चांगला चाकर पण वाईट धनी आहे   जन त्रिविध आहे   छपन्न देशचें पाणी प्याला आहे   ही काळरात्र चालली आहे   नाक कापलें तर म्हणे भोंक आहे   मार. ‘राजश्रीअ स्वामी इतराज होऊन पाणिप्रवाह मुखावरी होऊन आबरु घेतली ऐसा प्रसंग येथील आहे.’