जीव जाईना म्‍हणून हातपाय खोडावे

हातपाय पाखडणें   जीव सोडणें   हातपाय गुडाळणे   कावळ्याचें होतें हंसणें, बेडकाचा जातो जीव   जीव खाली पडणें   सबसे जान प्यारी, सबसे जीव प्यारा   मोठयानें धरलें तर करुं द्यावें कीं जीव द्यावा?   हातपाय पोटीशीं, गांड परदेशी   जिवाला जीव देणें   पुण्य म्हणून आचरीजे   हातपाय फुटणें   जमीन मऊ लागली म्‍हणून कोपराने खणणें   जीव आटणें   हातपाय मोडणें-मोडून येणें   जीव थारीं   जीव टाकून पळणें   एकानें गाय मारली म्हणून दुसर्‍यानें वासरूं मारूं नये   जीव ठिकाणी नसणें   काय म्‍हणून   लोक म्हणून खाणार, बाप म्हणून कोण देणार?   बाराची माय खाटल्यावर जीव जाय   जीव लावणें   एकटा जीव सदाशीव   साप-साप साप म्हणून भुई धोपटणें बडविणें   जीव तोडणें   अर्धा जीव होणें   दिवाळी द्सरा, हातपाय पसरा   जीव खरडून बोलणें-सुकणें   ऊन उकिरड्यावर पडले म्हणून सूर्यास बाधत नाही   दांडयानें पाणी तोडलें म्हणून निराळें होत नाहीं   जिवांत जीव येणें   आधीं होता वाघ्या। दैवयोगें झाला पाग्या। त्याचा एळकोट राहीना। मूळस्वभाव जाईना॥   डोहाच्या ठिकाणीं डोहच पडतील, निवळ जाईना आणि गढूळ येईना   भटाला दिली ओसरी, भट हातपाय पसरी   करंगळी (करांगुळी) सुजली म्‍हणून ती डोंगराएवढी होईल काय?   पोटांत नाहीं पैस, जीव जरे उठबैस   घोडा मेला म्‍हणून गाढवाला नाहीं सुतक येत   अगडींदगडीं जीव घालणें or पाडणें   गोड गोड म्‍हणून खावें, वैद्यापाशी जावें   चांगली असतां संगत, जीव राहे सदा शांत   शतं जीव   नाचतां येईना (म्हणून) अंगण वांकडें   जीव पछाडणें   धर्माचा जीव   पोळलेला जीव   तुझा माझा रस गळे, तुला पाहून जीव जळे   विश्वासघातकी म्हणून जगांत वावरण्यापेक्षां मृत्यु काय वाईट   म्हातारीनें कोंबडें लपविलें म्हणून उजेडायचें राहात नाही   कोंबडा नेला डोंगरा म्‍हणून का दिवस उगवत नाही?   सोन्याची सुरी कोण घालतो उरीं? सोन्याची सुरी झाली म्हणून काय ती उरांत खोवावी