जेऊं न घाली माता। भिक्षा मागों नेदि पिता।

भिक्षा   पासंगास न पुरणें-न लागणें   नांव न घेणें   काळीज काढून टाकले तरी विश्र्वास न येणें   य वै पिता स वै पुत्रः   न न   न हिन्दुर्न यवनः।   पाऊल मागें न देणें   चुना पानाला न लागणें   बाकी न ठेवणें   भवति न भवति   वर-वरं प्राणत्यागो न पुनरधमानामुपगमः।   पुराणामित्येव न साधु सर्वम्‌।   देवळांत काशाची घंटा टांगली, आवाज न निघे कदाकाळीं   हात पसरी तो हातारी, न देईल तो भिकारी   नीच व्यसनीं बुडतां निंदिति दैवासि न स्वकर्मातें॥   न करत कांहीं, वाईट शिकूं पाही   कोणावरहि जो प्रीति न करी, त्‍यावर कोणी लोभ न धरी   साप न म्हणावा बापडा, नवरा न म्हणावा आपला   भोजनभाऊ मिळाले अन् अन्नसत्रीं जेऊं आले   मनगट-मण (न) गट चावणें-चावून घेणें   आमचे घरी येऊं नका, आपले घरी जेऊं नका, उपाशी पण राहूं नका   असतांना दैव बरं, बुडवितांही न मरे   चिंता वाहतां बहुत, कर्ज न फिटे निश्र्चित   खाताजेवता-पिता   शब्दाबाहेर पाऊल न टाकणें   न घे ऐकून कोणाचें, कान फार बधीर त्याचे   चांगले करी, त्‍याचें भय न धरी   कुपणि-न   विंदाण-न   कवाध र न   बहु कामें एका हातीं, सिद्धीस न जातीं   मुलाचे लाड करावे, लाडानें वेडे न करावे   सारखे-सारखे सारखे, कोणी न पारखे   उपकार करणें, त्याची बढाई न सांगणें   कोणी आपले दोष न छेडी, त्‍याचें पुन्हां आचरण करी   जें न निघे संबंधीं तें निघे जेरबंदीं   जाणून अपराध करी, त्‍यास क्षमा न करी   सब छोडे मेरा रब न छोडे   बुळीद-न   न पुरे माझ्या गारीं, कोठला माधुकरी   जेथें बसे जांभूळवाही, तेथें तन उठूं न पाही   शय्या पाळीतां आणिकेसी न रमे कांताः   न दिसती तारांगणें   तुला न मला, घाल कुत्र्याला   आला हाकारा, टाकला पसारा, घर तेरा न मेरा   योग्यता-योग्यतेनें मिळवी, तें दैवावर न घालवी   शब्द खालीं पडूं न देणें   चोर चोरीसे गया, तो हेरी फेरीसे न गया   चोरी, चहाडी, शिंदळकी (न करावी)