जो जातांना त्‍वरा करतो, तो घेतांना कांहीं विसरतो

उफराटें करतो, तो मूर्ख दिसतो   नामदार तो नम्र फार   आळशाक भिकणां भाज म्हळी, तो म्हणटा, हरवीं खाल्यार चड बरीं   मौन-मौन धारण करतो, तो शहाणा दिसतो   जो काम लोभ दूर सारी, तो सुखें वर्ते देहधारी   वारुळ-वारुळ वाढलें म्हणून कांहीं पर्वताएवढें होत नाहीं   पैसे कांहीं झाडाला लागत नाहींत   जो दुसर्‍यावरी विश्र्वासला, त्‍याचा कर्याभाग बुडाला   चोर चोरीसे गया, तो हेरी फेरीसे न गया   जगांतून उठला तो आकाशांत टांगला   तो   अभिमानाचे मागोमाग, द्वेष करतो पाठलाग   आपना वही जो आपने काम आवे   ज्‍याला नाहीं अबरू, तो पडला गबरू   कोणावरहि जो प्रीति न करी, त्‍यावर कोणी लोभ न धरी   जो मनुष्‍य कर्जदार, त्‍याला नेहमी शब्‍दमार   न करत कांहीं, वाईट शिकूं पाही   ज्‍याचे अंगी सामर्थ्य तो राजा   दरबारीं आपला हितकर, तो पैशाचा चाकर   (जो) घोडा खुशीने भार घेतो त्‍यावर सर्व पडतो   ज्‍याचे पदरीं पाप, तो मुंबईला जातो आपोआप   लाज नाहीं मना, कोणी कांहीं म्हणा   भडभडया-भडभडया तो कपटीद नसतो   वाहीला तो ओढा आणि राहीली ती गंगा   हात पसरी तो हातारी, न देईल तो भिकारी   ज्‍यास नाहीं साळी, तो करी आईची टवाळी   आपल्या कानांत बोटें घातलीं असतां धडधड असा आवाज होतो तो कसला? तर रावण जळत आहे त्याचा   हात (ता-तो) फळी   चोर तो चोर आणि-आणखी शिरजोर   जो भ्रमण करतो, त्‍याला संसार नसतो   सोन्याचा कांहीं गुण, सोनाराचा कांहीं गुण   कांहीं गुण सोन्याचा, कांहीं गुण सोनाराचा   रंडी रही तो आपसे, नहीं तो सगे बापसे   मूर्ख हा कचितच उपदेशाचा स्वीकार करतो   कशाला कांहीं घडे, सासूसाठी जांवाई रडे   जन्माचे अधिकारी आईबाप, कर्माचा ज्‍याचा तो   हेल्याच्या कानीं किंगरी वाजविली तरी तो आपली ट्रोंय सोडीत नाहीं   धर्म करुन ठेवावा, तो कधीं वायां जाणार नाहीं   हौदसे गयी, तो बुंदसे आती नहीं   खोटें बोलेल तो तीनदां जेवील   जो निगुर्‍या त्‍याचें तोंड सकाळी पाहूं नये   धांव धांव, जो बेध लिखासो पाव   बाळ जेव वाटींत, तो म्हणतो मी जेवीन नरोटींत   चांगला समागम, तो जाणा उत्तम   तेली, ससा, गुरव, म्‍हसा, गांवा गेला तो येईल कसा?   मोघा-मोघा करतां येईना तो रांजण करुं लागणें   प्रपंच साधून परमार्थाचा लाभ ज्याणें केला । तो नर भला भला॥   मृत्यू बहीरा आहे, तो कोणाची तक्रार ऐतक नाहीं   अडचणीच्या कामांत पडतो तो आपला गळा फांसून घेतो   कांही प्राप्त होईना ज्‍यास, तो म्‍हणे मला आधींच त्रास