दुबळा धनी, त्याच्या बायकोला कोण मानी

दुबळा धनी, त्याच्या बायकोला कोण मानी   दर न्हाणाला मखर कोण घालतो   होकलेक कोण वाखाण‍तलो होकलेची आवय नाय झाल्यावर !   आम्हा बायकांस विचारतो कोण?   धनी बोलतो आणि नोकर री ओढतो   शहाण्याचा चाकर व्हावें पण मूर्खाचा (धनी) जामिन होऊं नये   धनी नाशिल्लयें बदिक   जातीची शिंदळी। तिला कोण कैसा वळी।।   मॉठया कोणय् दार काटटा, बारकॅल्या कोण काटटा?   सगळे पालखीपदस्थ होतील तर भोई कोण होईल?   आला वारा गेला वारा, कोण कुणाचा सोयरा धायरा   अर्धा शामल, अर्धे आंग्रे, तिसरे राजश्री कोण?   ठिकाण नाहीं लग्‍नाला, कोण घेईल मुलीला   ईश्र्वर तारी, त्यास कोण मारी   एका ठायीं बसूं जाणे, त्यास उठ कोण म्हणे   ज्‍याचा हात खालीं, त्‍याच्या सुरकुत्‍या गालीं   मला कोण वानवे, माझी मीच वानवे   गायीला वासराचे व बायकोला पोराचें मीस   काढाओढ्याचा धनी   दुसर्‍याचें परमदुःख, पाहून हेवा मानी सुख   उत्तम शेती पण धनी असावा खेतीं   अधमाला हातांनीं भरवावें त्याच्या तोंडी लागूं नये   खाल्‍लेल्‍या अन्नाला आणि मिळालेल्‍या बायकोला किंमत नाहीं   अज्ञान लोभास घाली, पडूं नको त्याच्या ख्यालीं   अल्प ज्ञानी, मूर्खात मोठा मानी   लोक म्हणून खाणार, बाप म्हणून कोण देणार?   धनी झाला जागा, चोर आला रागा   जिसका राम धनी, उसको क्‍या कमी   अल्प पीडा मनीं आली तरी न मानी   नोकर काम करतो आणि धनी पैसे वांचवितो   ज्‍याचा हात मोडेल, त्‍याच्या गळ्यात पडेल   अवघें एक स्थानीं, ठेवूं नये कदां मानी   धनी कुंभार असो की परीट असो, गाढवाचे हाल कांहीं चुकत नाहींत   गुलाबाचे फूल सुवासी, काटे असती त्‍याच्या अंगाशी   म्हातार्‍याच्या बायकोला तांबटाच्या रोटया   कान कुरकुटी तेल मीठ मागे, न दे त्‍याच्या कानास लागे   गरीब गायीच्या पाठीवर कोणीहि थाप मारावी, चावर्‍या कुत्र्याच्या वाटेस कोण जाणार?   कोणाची मुलगी आणि कोण करतो सलगी   आपल्या पोळीवर निखारे कोण न ओढी   कोणाचे कोण, तुम्‍हास कां उठाठेव   वर वर मिळताः लग्न कोण करता   पिकेल डोण, तर खाईल कोण   आपल्या पोळीवर निखोर कोण न ओढी?   खोट्याचे मढें तीन शेज पडे, त्‍याला कोण रडे?   मी बी राणी तूं बी राणी, पाटाचें कोण आणी पाणी   पिकेल डोण तर खाईल (ऐकेल) कोण   कोण जाणे खरें खोटें, जग चाले उफराटें   सोन्याची सुरी कोण घालतो उरीं? सोन्याची सुरी झाली म्हणून काय ती उरांत खोवावी   अडक्यानें हत्ती मिळतो, पण कोण पोसतो? - अडक्याला हत्ती पण पोसायला नाहीं शक्ति   हरहर म्हण्टले जायते जाण आसात, खणिक उडी मारतलो कोण आसा ! हरहर म्हणपी जायते असत पण खणींत उडी एकल्यानच मारुक जाय