"द" Words

(देवाला) भोग चढविणें-लावणें   (दुसर्‍याच्या) ओंजळीनें पाणी पिणें   (दहा जणांचे अनेकांचे) हात पडणें   (दोन) पाटया टाकणें   चारोळीं   द   दु   दु . संबळ   द or दकार   दे ग बाई जोगवा ! म्हटल्यानें कोणी देत नाहीं   दे ग बाई जोगवा ! म्‍हणून कोणी भीक घालीत नाहीं   दे ग बाई जोगवा! म्‍हटल्‍यानें कोणीहि देत नाही   दे गा देवा घळघळ मांडे, कष्ट करुन खा गे रांडे!   दे दान, सुटे गिराण   दे धरणी ठाव   दे बाय लोणचें, बोलेने तुझ्या हारचें   दे मान तर घे मान, नाहीं तर बस कुत्र्यासमान   दे माय! धरणी ठाय (ठाव)   दे रे देवा ! कुरुप, तर देवानें दिलें स्वरुप   दे रे वाण्या, खा रे प्राण्या   दे रे हरी, पलंगावरी (बाजेवरी)   दे लाख तर घे दोन लाख, देतोस देतोस काय तर घेतोस काय?   दे लाख, घे दोन लाख, देतोस काय तर घेतोस काय   दे सोबी दाता, न दे सोबि दाता   दु:खित   दु:शकुन   दु:शील   दु:संग   दु:स्वभाव   दु:स्वम   दु:सह   दु:साध्य   दुःख   दुःखें अग्नीपरी, झांकतां वाढे भारी   दुःख घोटणें   दुःख चतुष्टय   दुःखं दुःखानुबंधि   दुःख धरून बसला, कर्ज न फिटे त्याचे बाला   दुःखें पापें   दुःख पाहून डाग देणें   दुःख पाहून डाग द्यावा   दुःख मानणें   दुःख वेशीस बांधणें   दुःख शोका वाद्य गान, चित्तास वाटे समाधान   दुःख सांगे दुख्याक, सुख सागे सुख्याक   दुःख सांगावें मान, सुख सांगावें जना   दुःखदाटणी   दुःखाअंतीं वैद्य   दुःखाअंतीं सुख   दुःखाचे डोंगर, पर्वत   दुःखाच्या गळ्यांत किंकाळीचा ढोल   दुःखाचा प्राणी   दुःखाचा वांटेली   दुःखाचा वांटेली or विभागी   दुःखाचा वांटा   दुःखाचा वांटा उचलणें   दुःखाची सत्ता मनुष्यावर, मनुष्याची नाहीं दुःखावर   दुःखाची स्वारी येती, जिवा पुरेवाट होती   दुःखाणूं   दुःखांत सुख   दुःखावर डाग   दुःखावरचे डाग निघत नाहींत   दुःखास उपाय कांहीं, शांतीशिवाय नाहीं   दुःखित   दुःखी   दुःखीं आठवे राम, सुखीं बातांचें काम   दुःखीजीव   दुःखीप्राणी   दुःशक   दुःशकुन   दुःशल   दुःशला   दुःशासन   दुःशासन II.   दुःशीम   दुःशील   दुःषन्त   दुःसंग   दुःस्थिती   दुःस्वप्न   दुःस्वभाव   दुःसह   दुःसह II.   दुःसह III.   दुःसाध्य   दूअंगी   दुआ   दुआजवी   दुआरी भोंवरा   देआवे   दुआसबी   दुई   दुई असणें   देई घेई ती आईबाई, न देई ती मसणांत जाई   देई तो दाता, न देई तोहि दाता   दईत   देईल तो दाता, न देईल तोहि दाता   देईल दाता, तर खाईल मागता   देईल वाणी तर खाईल प्राणी   दउडणें