निर्लज्जः सदा सुखी

सदा   निर्लज्जः सदा सुखी   घरचा सुखी   आपण सुखी जाल्यार जग सुखी   हंसतमुखी सदा सुखी   घरचा यजमान सुखी तर सर्व घर सुखी   स्वाभावानें जो चांगला सदा सुख असे त्याला   शेतकरी सुखी तर जग सुखी   सासरा-सासरा सुखी, जांवई दुःखी   आपकाया दुःखी, परकाया सुखी   आप सुखी तर जग सुखी   सुखी   कुंभार कुंभारीण सुखी असेल तर मडक्‍याला काय तोटा   आली हिंमत, सदा मुफलस   एकभुकी सदा सुखी   आबईचे झाड पासलें, सदा तोंड वासलें   अन्नदाता सुखी भव   खाऊन पिऊन सुखी   राजाराणी सुखी, गांवाला धकाबुकी   आशाभंगे होतो दुःखी, आशा पुरतां बहु सुखी   भुकी तो सदा सुखी   मूर्खाचा दास, सदा उदास   वार्‍यावर ज्याचें पान, त्याचा सदा अपमान   नकोरे नको जन्म तो रे भटाचा। कदां तृप्ति नाहीं सदा दीन वाचा॥   मनामाजीं सुखी दुःखी, त्याचें चिन्ह जाणा मुखीं   मान सुखी   निकल गया पाणी, सुखी रहो भवानी   आप काया दुःखी, पर काया सुखी   उठतां लाथ बसतां बुक्की, तेव्हां होतो सुखी   जेथें जाय दुःखी, तेथे न होय सुखी   हंसता पुरुष रडती रांड अंतरी असती सदा द्वाड   जो करी सदा धंदा, त्‍याचा लाभ असे बंदा   एक दिस मेल्यार कोणी तरी रडतलो, सदा मेल्यावर कोण रडतां?   रडती बायको व हांसता पुरुष, यांची करावी सदा सांड   कामापुरता मामा आणि घरी सदा रिकामा   आपले सत्यानें, सदा भिऊन वागणें   पर आस, सदा निरास   कायदे सदा फिरती, आजचे उद्यां नसती   पर की आस, सदा निरास   आळशी आणि दिवाळखोर, त्यांचे सदा रडकें (रडे) पोर   कारटे पोरटे, सदा चोरटे   संपत-संपत भारीः सदा लोकांच्या दारीं   सदा असावें महाराष्ट्रीं, गंगातीरीं   उद्योगाचा त्रास, करतो सदा आळस   अति उदार तो सदा नादार   चांगली असतां संगत, जीव राहे सदा शांत   सात लुगडीं सदा उघडी   खाऊन पिऊन ओढळ, सदा तोंड धुवून निढळ   भक्ताच्या कामकाजीं, देव सदा राजी   अभाग्य - अभाग्य मासळीतें गळीं मांस सदा मिळतें