पवळ्याजवळ (शेजारीं) ढवळा बांधला वाण नाहीं पण गुण लागला

पवळ्याजवळ (शेजारीं) ढवळा बांधला वाण नाहीं पण गुण लागला   पवळ्याजवळ (शेजारीं) ढवळा बांधला वाण नाहीं पण गुण लागला   द्रव्याचा उपभोग घेत नाहीं, त्यास लक्ष्मी शोभत नाहीं   घटकेचा गुण   गुण काढणें   नाहीं धरायला डहाळी, नाहीं धरायला मुळी   आले मी नांदायला, अन् मडकें नाहीं रांधायला   मृत्यू बहीरा आहे, तो कोणाची तक्रार ऐतक नाहीं   सगळा गांव बाबाचा, आणि कोणी नाहीं माझ्या कामाचा   असेल मालक शेती तर होती, नाहीं तर माती   दैवाचा फटका, नाहीं अद्यापि ठाउका   पाठीला डोळे नाहींत मागचें दिसत नाहीं   मुसळास-मुसळाशीं गांठ पडत नाहीं   स्वतः मेल्यावांचून स्वर्ग दिसत नाहीं   पुरवली मीठ भाकरी, पण दुसर्‍याची नको चाकरी   हातोडा-हातोडयाचा घाव पडला म्हणजे कांचेचा चुरा होतो पण हिरा ऐरणींत शिरतो   सूर्य शिळा, अग्नि ओवळा, आणि गंगा पारोशी म्हणतां येत नाहीं   मानणें-मानला तर देव, नाहीं तर दगड धोंडा   मेल्याविणा स्वर्ग दिसत नाहीं   सुकुमार बिबी आणि चाबका जोगी, चाबुक तुटला पण वळ नाहीं उठला   कांहीं गुण सोन्याचा, कांहीं गुण सोनाराचा   लाज नाहीं मना, कोणी कांहीं म्हणा   सोन्याचा कांहीं गुण, सोनाराचा कांहीं गुण   बाळी-बाळी बुगडी लेणें नाहीं व खोकला पडसें दुखणें नाहीं   सगळ्याचा वायदा चालतो पण पोटाचा वायदा चालत नाहीं   मी नाहीं खात नि माझा जीव त्यांत   आमचे घरी येऊं नका, आपले घरी जेऊं नका, उपाशी पण राहूं नका   वृत्ति-वृत्तीला बांध घालणें ती बुद्धि आणि बांध राहूं देत नाहीं ती बद्धी   प्राणावर आलें होतें पण शेपटावर-बोटावर निभावलें गेलें   मनाची नाहीं, पण जनाची तरी ठेवावी   हाताचा हताळ पुरवतो पण तोंडाळ पुरवत नाहीं   अजेचीर-वाण   आजेचीर-वाण   उपजत गुण   गळ्यांत नसावी सरी, पण घरांत असावी मोरी   गोतांची खाण, दोस्‍तांची वाण   घटकेचा गुण   ढबळ्याजवळ बांधला पोवळा, वाण नाहीं पण गुण लागला   ढवळ्याशेजारी बांधला पोवळा, वाण नाही पण गुण लागला   तीन चांगले पण   दैव-उदय झाल्यावीण, प्रगट होत नाहीं गुण   धारजिण गुण   पाटलाची सून, वडारणीचे गुण   वेळेचा गुण   वाण-सुन्या घरीं वाण देणें   षड् गुण   सतीचें वाण   सुन्या घरीं वाण देणें   सोन्याचा कांहीं गुण, सोनाराचा कांहीं गुण