पाठीवर मारा (मारणें) पण पोटावर मारुं नका (नये)

लात-लाथ-लाथ मारणें   नामे शाहा कमा खावे, नामे चोर मारा जावे   ओवा म्हणतो मी आहे गुणी, पण माझ्यावर पितात पाणी   पुरवली मीठ भाकरी, पण दुसर्‍याची नको चाकरी   आपलें गमवूं नये, दुसर्‍यावर दोष ठेऊं नये   हात मारणें   नका करुं कसरत, तुम्ही जाल घसरत   चालायला येण्यापूर्वी धांवण्याची हाव धरूं नये   भांडाच्या गांडीखालून जाऊं नये   जें सकाळीं करतां येईल तें संध्याकाळपर्यंत लांबवूं नका   गांवचा दिवाळखोर, पण परगांवचा सावकार   शहाण्याचा व्हावें चाकर पण मूर्खाचा होऊं नये धनी   नये   एक (एका) पावसाक एक सात्तें पिंदु नये   जेविल्‍लेकडे दोनि येवजूं नये   हंसरा पुरुष आणि रडकी बायको यांचें तोंड पाहूं नये   दूध देखलें पण बडगा देखला नाहीं   हातोडा-हातोडयाचा घाव पडला म्हणजे कांचेचा चुरा होतो पण हिरा ऐरणींत शिरतो   आमचे घरी येऊं नका, आपले घरी जेऊं नका, उपाशी पण राहूं नका   सुकुमार बिबी आणि चाबका जोगी, चाबुक तुटला पण वळ नाहीं उठला   माणूस फिरलें तर फिरलें पण घराचें वासेहि फिरले   मन पादशाही पण दैव गांडू   ताव देणें-मारणें   हांक मारणें   नांगी मारणें   जगाला लाथ मारणें   प्राणावर आलें होतें पण शेपटावर-बोटावर निभावलें गेलें   माम्या मावशा आहे पण आईची सर कोणा नये   गांडीवर फुली मारणें   सर्व भेटावें पण लंगोटीयार भेटूं नये   जो निगुर्‍या त्‍याचें तोंड सकाळी पाहूं नये   वेळ आली पण काळ नाहीं आला   उंदड झाला कहर, तरी सोडूं नये शहर   तणा घराचानें उज्‍जानें खेळ नये   पवळ्याजवळ (शेजारीं) ढवळा बांधला वाण नाहीं पण गुण लागला   कांही नसो पण दादला पाटील असो   सोनें उत्तम पण कान खातें   सारा गांव शेती आणि कण नये हातीं   दंडची मारणें   हाताचा हताळ पुरवतो पण तोंडाळ पुरवत नाहीं   जे माणस एकलो पण सांचो हशे, तेना पक्षमा परमेश्र्वर छेज   पोर आणि ढोर दुसर्‍यावर विसंबूं नये   दोहों सशांचे लागतां पाठीं, एकहि नये हातीं   (वर) नंबर मारणें   आहे रतन, पण पाहिजे जतन   मनाची नाहीं, पण जनाची तरी ठेवावी   सगळ्याचा वायदा चालतो पण पोटाचा वायदा चालत नाहीं   बैठक मारणें   बाल्या देणें-मारणें-हाकणें   एकाच हाताचीं बोटें, पण सारीं सारखीं नसतात