|
|
|
a Old or ancient.
|
|
|
|
|
|
Old, ancient, antique.
|
|
|
|
|
|
वि. जुन्या काळचा , जुना , पुराणकालीन , पुराणा , पूर्वीचा , प्राचीन .
|
|
|
|
|
|
पुरातन [purātana] a. a. (-नी f.)
Old, ancient; बहिर्विकारं प्रकृतेः परं विदुः पुरातनं त्वां पुरुषं पुराविदः [Śi.12.6;] स एवायं मया तेऽद्य योगः प्रोक्तः पुरातनः [Bg.4.3.]
Aged, primeval; त्वां न वेद्मि पुरुषं पुरातनम् [R.11.85;] [Ku.6.9.]
Worn out, decayed.
नः An epithet of Viṣṇu.
(pl.) The ancients.
(नम्) An ancient story.
A Purāṇa.
|
|
|
|
|
|
पुरा-तन n. mf(ई)n. belonging to the past, former, old, ancient (°नेind. formerly, in olden times), [Mn.]; [MBh.] &c.
used-up, worn out, [Suśr.]
पुरा-तन m. m. pl. the ancients, [Rājat.]
पुरा-तन n. n. an ancient story, old legend, [R.]
a पुराण, [Hcat.]
|
|
|