पैचा घेतला गूळ, वर घातलें पाणी, देव केला, धर्म केला, धर पोरा। मार बचक, गूळच गूळ!

आपणा लागे काम। वाण्या धरीं गूळ। त्याचें यातिकूळ। काय किजे।।   पैचा घेतला गूळ, वर घातलें पाणी, देव केला, धर्म केला, धर पोरा। मार बचक, गूळच गूळ!   ओवा म्हणतो मी आहे गुणी, पण माझ्यावर पितात पाणी   दुष्टास देव धारजिणा   पाणी छाटणें-कापणें   पाण्यांतला मासा पाणी प्याल्या शिवाय कसा राहील   (वर) नंबर मारणें   उचलून पाणी   पाणी मारणें   पाणी फिरणें-बोळा फिरणें   सरासरी-सरासरी गुडघ्याइतकें पाणी   पाणी हालवून कोठे लोणी निघतें   अथांग पाणी हें नेहमीं भीतिदायक असतें   डोळ्यांस पाणी लावणें   दाष्टयास देव धार्जिणा   स्वहित-स्वहितावर पाणी सोडणें   मानणें-मानला तर देव, नाहीं तर दगड धोंडा   आडांत पाणी खारें तर पोहर्‍यांत गोड कोठून येणार   लागली लहर, केला कहर   माझेंच नाक वर   आईजी राणी, बाईजी राणी, तोंड धुवायला कोण देणार पाणी   एक आग झाला तर दुसर्‍यानें पाणी व्हावें   आली घडी तीर तर धर, मिळणार नाही गेल्यावर   तळाशी पोहोचल्‍याशिवाय वर बुडबुडे येत नाहीत   खोगीर वर लादणें-चढविणें-ठेवणें   सोनें केलें देवानें आणि सोन्याचा देव केला माणसानें   दारू पाठीवर आहे, गाढव पाणी पिऊन राहे   पाणी जाळणें   संसार केला एकटीनें, वाहून नेला फुकटीनें   सारासार-सारासार विचार केला, प्राणी आला जन्माला   प्रपंच केला वेगळा वेगळा, तोच सगळ्याला भोवला   (वर) पुष्पांजलि करणें-देणें   प्रपंच साधून परमार्थाचा लाभ ज्याणें केला । तो नर भला भला॥   गणपति (गणेश) गेलो पाणया, झ्याट (वाट) धर वाणया   सावध-सावधपणें यत्न करावा, देव तेथेंचि जाणावा   देव घालणे - पडणें   एथर्यंत-पावेतों-वर-वरी   खारें पाणी आडांत, गोड कोठून पोहर्‍यांत   गोठणचं गाईल आणि घरांतली जाईल, द्याल तितका मार खाईल   मी बी राणी तूं बी राणी, पाटाचें कोण आणी पाणी   शिंदळचार-चाळे-देव   देव होतां पाठमोरा।नसतीं विघ्नेंयेतीं घरा।   धर्म करुन ठेवावा, तो कधीं वायां जाणार नाहीं   वर-वरं प्राणत्यागो न पुनरधमानामुपगमः।   बुडांत नाहीं तर वर कोठून येणार?   चावडीबाहेर (वर) बोंब मारायला पाटलाची परवानगी नको   एका देवा केशवा, दूसरा देव नसावा   ज्‍याचे अंगी नाही पाणी, त्‍याचा जीव मेल्‍यावाणी   जेथे अधिक ज्ञान तेथें धर्म कमी   (एखादें काम) लागाला येणें-लागीं लावणें-लागा वर येणें-मिळणें-जुळणें