पोटांत गू आस म्हणु भाईर काण्णु दाकवूं नये

गू   कोणाचें वर्म काढूं नये   हात बाटवावा परंतु हाड बाटवूं नये   जीभ आस म्‍हणु नाकाक लाव नये   श्र्वास तो आस   पोटांत नाहीं भूक, खाण्याचं काय सुख   पोटांत धोंडा उभा राहणें   भात सोडावा पण सांथ सोडूं नये   अधमाला हातांनीं भरवावें त्याच्या तोंडी लागूं नये   सांधींतली गोष्ट उजेडांत आणूं नये   शुद्ध-शुद्ध गोष्ट लोकविरुद्ध झालीम ती आचरुं नये कदा काळीं   कांटे वइल्‍यानि रिते पायानि चमकूं नये   वायगोळा-वायगोळा (पोटांत) उठणें   दहांचा हात दुष्मानावरहि पडूं नये   शहाण्याचा चाकर व्हावें पण मूर्खाचा (धनी) जामिन होऊं नये   एक (एका) पावसाक एक सात्तें पिंदु नये   जेविल्‍लेकडे दोनि येवजूं नये   आधी गुंतूं नये, मग कुंथू नये   एकानें गाय मारली म्हणून दुसर्‍यानें वासरूं मारूं नये   नांव सांगावें पण गांव सांगूं नये   तुळशीचे मुळांत कांदा लावूं नये   ज्‍याला पानाचें भय वाटतें, त्‍यानें वनांत जाऊं नये   लहानाची उपेक्षा करुं नये   पोटांत कावळे कोरणें   डोळा काणा असावा, मुलूख काणा असूं नये   दर्यांत आस मासो, ताचें मोल करतलो पिसो   पायाचा गू पायीं पुसणें   पोटांत कोंबडीं चरुम लागणें   पोटांत जळे, माथ्यांत कळे   कोणाचा तिरस्‍कार करूं नये, कोणाची निंदा करूं नये   द्रव्याचिया कोटी। नये गांडीची लंगोटी॥   मांजर गू लिपैता   गळ्यांत माळा, पोटांत काळा   पहिलीचा घेतला थू, दुसरीचा खाल्ला गू   मनांत ठाय आस जाल्यार मचव्यांतून ठाय आसे   पोटांत नाहीं पैस, जीव जरे उठबैस   मोठया गुणाचा, गू खातो जनाचा   साबार उदेतेक गेल्ल्यार पर्वत आस   फुकाची आस, व्यर्थ झिजे अंगवरलें मांस   अस्सल आसल्यारि वाडि आस   पोटांत नाहीं रोटी, सर्व गोष्ट खोटी   ओठांत एक आणि पोटांत एक   माम्या मावशा आहे पण आईची सर कोणा नये   दहाच्या तोंडांत असावें पण एकाच्या दांतांत असूं नये   मेघाच्या आणि गर्भाच्या भरंवशावर राहूं नये   अवघें एक स्थानीं, ठेवूं नये कदां मानी   रडत्याच्या डावीकडे व शिवत्याच्या उजवीकडे बसूं नये   एकाशीं स्नेह तर एकाशीं बिघाड, एकदांच सर्वांशी कज्जा करूं नये   हातचें सोडून देऊन पळत्याच्या पाठीस लागूं नये   ज्‍याचे जवळ अर्थ आहे, त्‍याशीं मत्‍सर करूं नये