माझा मुलगा दाणा, घरोघरीं माझ्या सुना

असा लेक (मुलगा) दाणा तर घरोघर (माझ्या) सुना   आपले पाय माझ्या घरीं लागावे   सुना   आपल्या पायांची धूळ माझ्या घरीं झाडावी   माझा   तुझा मंत्र नोहे बरा, माझा बैल चुके मोर्‍हा   घोडा आपल्‍या गुणानें दाणा खातो   जळला तुमचा अडका माझा मूलच लाडका   माझ्या नाहीं घरांत, शेजारीं धनसंक्रांत   अवघा - अवघा गल्ला दाणा, नसे कोंड्यावांचून   ज्‍याच्या घरी दाणा, त्‍याचे नांव नाना   घेग घोरपडी मान, तर म्‍हणे टाक माझ्या धांवेवर   अहो बाई मला न्हाऊ घाला आणि माझ्या विहिणीला चोथाळून काढा   या आणि माझ्या कपाळच्या गंधाक्षता पहा   टाळ गेला, मांदळ गेला माझा धेंडा नाचूं द्या   आऊचा काऊ, तो ह्मणे माझा मावसभाऊ   गुरूची बरी नव्हे वाणी, माझ्या पेवांत गेलें पाणी   इकडे ये, इकडे ये आणि माझ्या कपाळाचे गंध (कुंकु, कपाळच्या अक्षता) पहा   कोंबडा कोंबडीला दाणा टाकून तमाशा पाहतो   कुकर्मानें बाप फसला, ते पाहून मुलगा सुधारला   घोडा आपले गुणावर दाणा वाढवितो   बाळ दाणा आणि त्याला चाबूक नजराणा   आई एली, बाप तेली आणि मुलगा शेख चिली   मुलगा देखणा, मात्र अक्कल उणा   दुर्दैवानें बाप फसला. तें पाहून मुलगा सुधारला   दुश्‌मन असावा पण दाणा (शहाणा) असावा   या माझ्या कपाळावरच्या अक्षता पहा   (माझ्या) अंगीं का माशा मेल्या आहेत?   तूं कर माझ्या पोळ्या, मी वळतें तुझ्या शेळ्या   आपण दोघे भाऊभाऊ, माझा कोंडा तुझे पोहे एके ठिकाणी ठेऊं आणि फुंकून फुंकून खाऊ   यंव करीन, त्यंव करीन, माझ्या चोळण्यांत गवत भरुन आग लावीन !   पडला काजा, तोच माझा   घे आपले लुगडें फेडून आणि दे माझा म्‍होतूर काढून   आशा-तृष्णा-कल्पना पापिणी, घात मांडला माझा पांनीं   ये रे कुत्र्या, खा माझा पाय   येरे माझ्या मागल्या, ताक कण्या चांगल्या   तूं कर वटवट-कटकट, मी आहे निगरगट्‌ट, माझा गुरु बळकट   अरे माझ्या भूषणा, तुला कोणी पुसेना   मी हांसतें दुसरीला आणि शेंबूड माझ्या नाकाला   तुझा माझा रस गळे, तुला पाहून जीव जळे   तट्टू माझा रतनघोस, मागें चाले कोसकोस   देणें घेणें रोम, माझ्या कामाला झोंब   येरे माझ्या मागल्या, कांदे वांगी रांधल्या   तुझें तें माझें, माझें तें माझ्या बापाचें!   माझ्या दरिद्री बहिणीला, कैसें नेऊं वैकुंठाला   भरली माझी डिचकोली, फाटली माझी चिंधकोली, असा माझा गोहो, नीत वर जावो   माझ्या बा (पा) च्यानें हें होणार नाहीं   पांच खा, सात खा आणि वैद्या माझा हात पहा   मी-आपण हंसें लोकाला शेंबूड माझ्या-आपल्या नाकाला   दमडीचें तेल. सारी रात्र दिवा, उरलें सुरलें माझ्या झुलपाला लावा