माझा होऊन रहा, पण भीक मागून खा

भीक शीताक कावळो हांगलो   मागतां येईना भीक, तर तंबाखू खायला शीक   ओवा म्हणतो मी आहे गुणी, पण माझ्यावर पितात पाणी   गांवचा दिवाळखोर, पण परगांवचा सावकार   शहाण्याचे खावे जोडे पण मूर्खाचे खाऊं नये पेढे   माणसाचा येवा बरा पण जावा खोटा   सांगतां येतें पण करवत नाहीं   पुरवली मीठ भाकरी, पण दुसर्‍याची नको चाकरी   दूध देखलें पण बडगा देखला नाहीं   हातोडा-हातोडयाचा घाव पडला म्हणजे कांचेचा चुरा होतो पण हिरा ऐरणींत शिरतो   मी नाहीं खात नि माझा जीव त्यांत   गुलाबाला वास, पण कांटे शरीरास   कशी मागावी भीक, तर तंबाकू खायला शीक   भिकार्‍याकडेन भीक मागल्यार हागसरस मार   पोटचें द्यावें पण पाठचें देऊं नये   काळ आला होता पण वेळ आली नव्हती   मन पादशाही पण दैव गांडू   माणूस फिरलें तर फिरलें पण घराचें वासेहि फिरले   आमचे घरी येऊं नका, आपले घरी जेऊं नका, उपाशी पण राहूं नका   सुकुमार बिबी आणि चाबका जोगी, चाबुक तुटला पण वळ नाहीं उठला   दाढीला आग लागली, म्हणे माझा दिवा लाऊन घेऊं द्या   म्हज्या-म्हज्या घरा बारा जोता, पुण हांव भीक मागून खातां   प्राणावर आलें होतें पण शेपटावर-बोटावर निभावलें गेलें   जामीन रहा आणि गांठचें वहा   आधीं संताप, मागून पश्र्चात्ताप   त्‍याचा गळा व माझा नळा जेव्हां एकत्र होईल तेव्हां हे काम उरकेल   विंचवाला पिंचवा आणि धीवर माझा मावसा   हंडीबाग-हंडीबाग होऊन ढोल कुटण्यास तयार होणें   पीक थीं भीक   मांडव गेला, थाळ गेला, माझा धेंडा नाचूं द्या   बायको होऊन रड्णें   मला झंवा पण पाटलीण म्हणा (पाटिलबाबा)   घरावर नाहीं कौल पण पगडीचा कोण डौल   मस्तकावर कोड असलेलें चालेल पण मोडबनिया नको   सारीं सोंगे येतात पण पैशाचें सोंग येत नाहीं   वेळ आली पण काळ नाहीं आला   माम्या मावशा आहे पण आईची सर कोणा नये   सर्व भेटावें पण लंगोटीयार भेटूं नये   घी गेलें पण ठामणें तर राहिलें   भारा-भाराभर चिंध्या पण एक नाहीं धड   मनाची नाहीं, पण जनाची तरी ठेवावी   सगळ्याचा वायदा चालतो पण पोटाचा वायदा चालत नाहीं   एकाच हाताचीं बोटें, पण सारीं सारखीं नसतात   हाताचा हताळ पुरवतो पण तोंडाळ पुरवत नाहीं   जे माणस एकलो पण सांचो हशे, तेना पक्षमा परमेश्र्वर छेज   आहे रतन, पण पाहिजे जतन   पवळ्याजवळ (शेजारीं) ढवळा बांधला वाण नाहीं पण गुण लागला   कांही नसो पण दादला पाटील असो   सोनें उत्तम पण कान खातें   शहाण्याचा व्हावें चाकर पण मूर्खाचा होऊं नये धनी   आंबसुका-खा   ऊन खाण्यानें तोंड जळते, थंड करून खा   काका मामा गा, घरांत असेल तें खा   खोका-खा   पीक थीं भीक   श्रम मागून घेणें   साळोंका or खा