याहो मुंगळोजी? गूळ खा

गूळ   याहो मुंगळोजी? गूळ खा   गूळ नाहीं पण गुळशी वाचा तर पाहिजे   आपणा लागे काम। वाण्या धरीं गूळ। त्याचें यातिकूळ। काय किजे।।   आबा बायल जा आनि भीक मागून खा   धा, जाय तें खा   खा खा सुटणें   खा   खा खा करणें   गाढवीण गूळ हागती तर डोंबारीण कां भीक मागती   अंधारांत गूळ खाल्ला तरी तो गोडच   गूळ घातला तितका गोड   गूळ घातले तसे गोड   गाढवी गूळ हगतात मग कुणबी भीक कां मागतात   गाढव गूळ हगतें तर डोंबारी-लोणारी-कुंभार कां भीक मागते   खा करणें   गूळ हाती देणें   आळशा, भिकणा भाजून खा, हरवीं खाल्यार गोड लागता   गूळ देणें   तीळ खा तिळागुणी या, गूळ खा गोडसे बोला   घरचें खा आणि माझे नांव घ्‍या   गूळ चारणारापेक्षां निंब चारणारा बरा   पैचा घेतला गूळ, वर घातलें पाणी, देव केला, धर्म केला, धर पोरा। मार बचक, गूळच गूळ!   खा खा सुटलेला   पांच खा, सात खा आणि वैद्या माझा हात पहा   कर सेवा खा मेवाः कर मजदूरी खा चुरीः   आला बायकोचा भाऊ, याहो आपण एका ताटीं जेवूं   तालुका-खा   खंवट खोबरें, जिगट (चिकट) गूळ   करा सेवा, खा मेवा   नवशिका or खा   तडाका-खा   रात्रीं खा तूप आणि सकाळी बघ रूप   आंबसुका-खा   वाणी गूळ खाई परी मांडी आड घेई   वाण्याचा गूळ वाण्यानें चोरुन खावा   दे रे वाण्या, खा रे प्राण्या   गूळ नसेल तर गुळासारखे गोड बोलावें   लोणारी-गाढव गूळ हागूं लागलें तर लोणारी भीक कशाला मागतील?   रूपरेषा-खा   ये रे कुत्र्या, खा माझा पाय   वाणी चोरुन गूळ खातो   साळोंका or खा   टुकटुक माकड, मी खातों पापड, तूं खा मेकुड   खोका-खा   धूमधडाका or खा   काका मामा गा, घरांत असेल तें खा   ये कुत्र्या, खा माझा पाय   माझा होऊन रहा, पण भीक मागून खा   बनिया बनिया गूळ देता? नहिं देता तो जाव तेरा मूह काला