वर वर मिळताः लग्न कोण करता

चोर तर चोर आणि वर शिरजोर   खोटा तो खोटा आणि वर फुकाचा ताठा   वर पाहणें   वर वर मिळताः लग्न कोण करता   पिड्‌डुक नाथिल्लें लग्न   माझेंच नाक वर   जातीची शिंदळी। तिला कोण कैसा वळी।।   लग्न केलें दवडीनें (घाईनें), रडत बसले सवडीनें (सोयीनें)   मॉठया कोणय् दार काटटा, बारकॅल्या कोण काटटा?   सगळे पालखीपदस्थ होतील तर भोई कोण होईल?   (वर) पाय येणें   हुंडा-हुंडा घेऊन लग्न करणें, कंटकशय्येवर निजणें   (वर) माती ओढणें   ठिकाण नाहीं लग्‍नाला, कोण घेईल मुलीला   बिब्बा-(वर) बिबा घालणें-फासणें   ईश्र्वर तारी, त्यास कोण मारी   एका ठायीं बसूं जाणे, त्यास उठ कोण म्हणे   मला कोण वानवे, माझी मीच वानवे   दुडु करता सगळे काम, लोक करता माका सलाम   चावडीबाहेर (वर) बोंब मारायला पाटलाची परवानगी नको   आधींच सोन्याचे, त्यांत (वर) जडाबाचें   (वर) तलवार धरणें   रामोशी-रामोशाची जात, खालीं सागोती वर भात   शेण खालीं पडलें म्हणजे माती घेतल्याशिवाय वर येत नाहीं   लोक म्हणून खाणार, बाप म्हणून कोण देणार?   हौसेनं केला वर त्याला भरला हिंवज्वर   कोठपर्यंत-पावेंतो-वर   काखा वर करणें   वार्‍या वर वरात, भुसावर चिठठी   घाईने वर चढतो, तो त्‍वरित खालीं येतो   पैचा घेतला गूळ, वर घातलें पाणी, देव केला, धर्म केला, धर पोरा। मार बचक, गूळच गूळ!   भरली माझी डिचकोली, फाटली माझी चिंधकोली, असा माझा गोहो, नीत वर जावो   कुठपर्यंत पावेतों-वर   लग्न घटिका खोळंबणें   घरचे मूल तसेंच ठेवून उपाध्या म्‍हणे माझे आधीं लग्‍न करा   लग्न नाहणें   बदलाचें लग्न   घर म्‍हणते बांधून पहा, लग्‍न म्‍हणतें करून पहा, व गुर्‍हाळ म्‍हणते लावून पहा   हळकुंडासाठीं लग्न मोडणें   पिकेल डोण, तर खाईल कोण   आपल्या पोळीवर निखारे कोण न ओढी   कोणाचे कोण, तुम्‍हास कां उठाठेव   कोणाची मुलगी आणि कोण करतो सलगी   कोण जाणे खरें खोटें, जग चाले उफराटें   पिकेल डोण तर खाईल (ऐकेल) कोण   आपल्या पोळीवर निखोर कोण न ओढी?   दुबळा धनी, त्याच्या बायकोला कोण मानी   मी बी राणी तूं बी राणी, पाटाचें कोण आणी पाणी   खोट्याचे मढें तीन शेज पडे, त्‍याला कोण रडे?   सोन्याची सुरी कोण घालतो उरीं? सोन्याची सुरी झाली म्हणून काय ती उरांत खोवावी