वेठीचें घोडें धरुन लढाई मारणें होत नाहीं

वारुळ-वारुळ वाढलें म्हणून कांहीं पर्वताएवढें होत नाहीं   द्रव्याचा उपभोग घेत नाहीं, त्यास लक्ष्मी शोभत नाहीं   असेल मालक शेती तर होती, नाहीं तर माती   दिवसां घोडें. रात्रीं मढें   डोळ्यांत जर एक कण राहात नाहीं, तर हिशेबांत एक पै कशी सामावेल   सूर्य शिळा, अग्नि ओवळा, आणि गंगा पारोशी म्हणतां येत नाहीं   सगळा गांव बाबाचा, आणि कोणी नाहीं माझ्या कामाचा   मृत्यू बहीरा आहे, तो कोणाची तक्रार ऐतक नाहीं   नाहीं धरायला डहाळी, नाहीं धरायला मुळी   हांक मारणें   मुसळास-मुसळाशीं गांठ पडत नाहीं   स्वतः मेल्यावांचून स्वर्ग दिसत नाहीं   पाठीला डोळे नाहींत मागचें दिसत नाहीं   दैवाचा फटका, नाहीं अद्यापि ठाउका   मेल्याविणा स्वर्ग दिसत नाहीं   द्वादशीचा दिवस आला, आरंभ नाहीं चुलीला   लाज नाहीं मना, कोणी कांहीं म्हणा   बाळी-बाळी बुगडी लेणें नाहीं व खोकला पडसें दुखणें नाहीं   मानणें-मानला तर देव, नाहीं तर दगड धोंडा   सगळ्याचा वायदा चालतो पण पोटाचा वायदा चालत नाहीं   कोणी कोणाचा गुरु होत नाहीं   जगाशीं झगडल्‍याशिवाय मनुष्‍यपण येत नाहीं   वृत्ति-वृत्तीला बांध घालणें ती बुद्धि आणि बांध राहूं देत नाहीं ती बद्धी   सुकुमार बिबी आणि चाबका जोगी, चाबुक तुटला पण वळ नाहीं उठला   जगाला लाथ मारणें   सुवर्णाचें गोकर्ण तोंडात धरुन जन्मास येणें   अटक्याचें घोडें   काडीची सत्ता आणि लाखाची मत्ता (ही बरोबर होत नाहीत)   (वर) नंबर मारणें   बाल्या देणें-मारणें-हाकणें   दंडची मारणें   बैठक मारणें   आले मी नांदायला, अन् मडकें नाहीं रांधायला   दैव आलें द्यायला अन्‌ पदर नाहीं घ्यायला   फुटकी कांच नी गेली पत, पुन्हां येत नाहीं   मनाची नाहीं, पण जनाची तरी ठेवावी   घडी मोडली ती सुधारणें नाहीं   हाताचा हताळ पुरवतो पण तोंडाळ पुरवत नाहीं   ज्‍याला नाहीं अबरू, तो पडला गबरू   ज्‍यानें पाहिला नाहीं दिवा, त्‍यानें पाहिला आवा   केव्हां नाहीं केव्हां   गुह्य ठेवण्याची नाहीं युक्ति, तर राज्‍य चालविण्याची भ्रांति   मना एवढा ग्वाही, त्रिभुवनांत नाहीं   गृहस्‍थाश्रम झेपत नाही, संन्यास पाळत नाहीं   जित्‍या नाहीं गोडी, मेल्‍या बंधने तोडी   नाकांत नाहीं कांटा, दिमाख मोठा   पवळ्याजवळ (शेजारीं) ढवळा बांधला वाण नाहीं पण गुण लागला   मी नाहीं खात नि माझा जीव त्यांत   ज्‍यांना भूतकाळ नाहीं त्‍यांना वर्तमानकाळ व भविष्‍यकाळ कोठून असणार   हत्तीला हमालाची जरुर लागत नाहीं   एका घोवानें म्हातारी होत नाहीं   कोणी कोणाचा गुरु होत नाहीं   खश मारणें   गांव मारणें   चार होत होणें   डोळा घालणें-मारणें   दगडाचा दोर होत नाहीं   दडंची मारणें   दांडी मारणें   प्रसंगावांचून परीक्षा होत नाहीं   पाचर मारणें   फांदा-फांदा मारणें   बगल मारणें   बगला मारणें   बाला देणें-मारणें   बाह्या थापटणें-पिटणें-मारणें   बोलण्याची बढाई, तोंडावर चिलटांची लढाई   मूठ मारणें   मरगळ-मरग(क) ळ घेणें-मारणें   मारणें-चपेटा मारणें   लात-लाथ-लाथ मारणें   वान-वान मारणें   वारुळांत साप आणि वर मारणें   शेटें उपटून मढें हलकें होत नाहीं   शष्पें धुतलीं म्हणून रेशीम होत नाहीं   शालजोडींतून मारणें देणें   हुल्या मारणें