स्वयंपाक-वयंपाकीण एक, पाहुणे पंचवीस

स्वयंपाक-वयंपाकीण एक, पाहुणे पंचवीस   एक तोंड करणें   एक घाव दोन तुकडे, काम करावें रोकडें   सो शाने एक मत्त   एक शीख सध्या लाख   भारा-भाराभर चिंध्या पण एक नाहीं धड   रुंड-एक घाव आणि दोन रुंडें (तुकडे)   एक पंथ (और) दो काज   एक (एका) पावसाक एक सात्तें पिंदु नये   करावयास गेला एक, पुढें आलें टेक   एक म्हणती आंबा, तर एक म्हणतो चिंच   एक करी अपराध, दुज्या लाविती बाध   पहिले गाना फिर खाना बाद एक दिन जाना   एक असतां बळी, शंभराचे कान पिळी   हजार वळसे आणि एक गांठ   एक ना धड, भाराभर चिंध्या   एक अणी चुकली की बारा वर्षांचा वायदा   एक ओढ   सारा गांव मामाचा आणि एक नाहीं कामाचा   एक धरून बसणें   गांठीचा एक बाहेरच्या शंभराबरोबर   एक ढेंकूण चावतो, शंभरांचा काळ होतो   एक नकार छत्तीस विघ्नें वारी   एक ठांचा समयीं मारल्यानें नऊ टांचे वांचवितो   बोडकें बोडायला नि गारा पडायला एक गांठ   डोळ्यांत जर एक कण राहात नाहीं, तर हिशेबांत एक पै कशी सामावेल   कोठें कांहीं कांहीं, एक आहे एक नाहीं   एक तीळ सात ठिकाणीं   एक आग झाला तर दुसर्‍यानें पाणी व्हावें   शब्दांचा सिंधु व अकलेचा एक बिंदु   एक दिवस पाहुणा, दुसरे दिवशीं पै, तिसरे दिवशीं अक्कल नाहीं   एक दाणा दोन फोडी, खाणाराची खोड मोडी   मुजर्‍याक कोण ना, हुलप्याक पंचवीस   एक उंदीर दोघी मांजरी, नांदत नाहीं एका घरीं   वईक एकु खुंटु, घराक एक म्हातारी   एक हमाममे, सब् नंगे   आपले मांडी (गांडी) खालचे गेलें, मग त्यावर एक बसोत की दोन बसोत   जिव्हा सर्वांच्या, नाहींत एक प्रकारच्या   एक रूईचा चीक तर दुसरा शेराचा चीक, दोघे सारखेच   एक शेजारी, बारा वैरी   तीर्थाच्या आटीं, एक भक्तीची कसोटी   एक जीव सदाशिव   एक पेरतो आणि दुसरा कापतो   समेट-समेट ही एक मोठी सिद्धि आहे   भूत आणि भीति एक गांवची   एक प्रीति लागती, दुजी विसरती   तूं मी एक, गठली मेख   एका चुकिनें गावुं लासता, एक मारानें जीवु वता   एक वेळ पदद्वार, घडल्या करी निरंतर   बोलत्याची एक लाज, केल्याची सात लाज