हातीं आला ताजवा, अन् सारा दिवस नागवा

एक दिवस पाहुणा, दुसरे दिवशीं पै, तिसरे दिवशीं अक्कल नाहीं   दिवस दारीं बाहेर आला   दिवस दारीं आला   दिवस झाडावर आला   दिवस बुडाला, मजूर उडाला   हातीं भोपळा देणें   पोटांत नाहीं वाढ अन्‌ जीव करतो लाड   जिव्हा हातीं धरणें   प्रहर दिवस येणें   हारा होरा देव्हारा फार दिवस चालत नाहीं   दिवस सारखे नसती, चढते पडते असती   अंगार्‍याला गेला, पांगारा घेऊन आला   नागवा पाऊस   आला हाकारा, टाकला पसारा, घर तेरा न मेरा   काळ आला होता पण वेळ आली नव्हती   सारा गांव मामाचा आणि एक नाहीं कामाचा   नारळ हातीं देणें   सारा गांव शेती आणि कण नये हातीं   द्वादशीचा दिवस आला, आरंभ नाहीं चुलीला   कोणी अमरपट्टा घेऊन आला नाही   वाणी जिरवी धन अन्, म्हैस जिरवी कण   दिवस मंदीचे आणि अंगावर दागिनें चांदीचे   धरायला डाहाळी अन्‌ बसायला सावली (नसणें)   आपले हातीं माखतो, दुसर्‍यास पुसायास सांगतो   बाहेर चांदणें अन् घरांत अंधार   चढता दिवस   बहु कामें एका हातीं, सिद्धीस न जातीं   टणटण फुटाणी च हातीं नाहीं दुगाणी   कांरे महारा उताणा, तर म्‍हणे हातीं दीड आणा   पोरीं संसार, अन्‌ गोन्हीं शेत, कधीं झालें आहे?   वेळ आली पण काळ नाहीं आला   करनखरीचा बोभाटा अन्‌ झिपरी मारी झपाटा   सारासार-सारासार विचार केला, प्राणी आला जन्माला   व्याही-व्याही पाहुणा आला तरी रेडा दुभत नाहीं   ब्रह्मानुभव चित्तीं, हें गुरुच्या हातीं   हातावर दिवस काढणें-लोटणें   भेर्‍याच्या लाती, अंधळया हातीं काठी   दोहों सशांचे लागतां पाठीं, एकहि नये हातीं   पोटभर जेवला अन्‌ देवाला विसरला   आले मी नांदायला, अन् मडकें नाहीं रांधायला   जिच्या हातीं पाळण्याची दोरी, ती राष्‍ट्रातें उद्धरी   दैव आलें द्यायला अन्‌ पदर नाहीं घ्यायला   भोजनभाऊ मिळाले अन् अन्नसत्रीं जेऊं आले   आकाश खाली येते तर पक्षी हातीं येते   बेल गेला, भंडार गेला, कोटिंबा हातीं राहिला   आंब्याला मोहोर अन् कावळ्याला मुखरोग   कलाकौशल्‍य ज्‍याचे हातीं, त्‍याची होई जगी ख्याती   दाजी अन् पक्का वादी   धनी राबेना शेतीं, तरी झोळी येई हातीं   हातीं नाहीं बोवाः काये जेवाः