हात घशांत घातला तरी कोरडाच

काळीज काढून टाकले तरी विश्र्वास न येणें   हात घशांत घातला तरी कोरडाच   पायापुढें दोनच हात पाहणें   देवावर हात ठेवणें   किसका हात चले, किसकी जबान चले   जोडला तरी भट, मोडला तरी गृहस्‍थ   निसुकाचे गांडींत (अंगावर) घातला पाला, म्हणे थंड झाला आणखी घाला   बिछू-बिछूका मंतर ना ज्याने, सांपके बिलमें हात डाले   हात पडणें   वाडूक नज जाल्यारि हात उष्टो   संवयेचो हात तॉंणा वता   उखळांत घातला तर सात घाव चुकवील   व्याही-व्याही पाहुणा आला तरी रेडा दुभत नाहीं   जेवण दुसर्‍या गेलें, तरी पोट आपणा मेलें   उंदड झाला कहर, तरी सोडूं नये शहर   वांकडी ना तिकडी तरी गांवाची भाकर   यजमानाचा रोजगार गेला तरी आचार्‍यास सवा मणाची धारण   हात दाखवून अवलक्षण करणें-चिंतणें   घरांत सात हात वेळू फिरतो   कुठेंहि गेले तरी पळसाला पानें तीनच   उरावर हात ठेवून सांगणें-बोलणें   ऊन पाण्यानें हात भाजतील म्हणोन काय आग लागेल?   घशांत हात घातला, परंतु सुका   पाणबुडो बुडलो तरी सांदन विसरना   हात मारणें   हात (ता-तो) फळी   हात कापून देणें   हात बाटवावा परंतु हाड बाटवूं नये   हात फिरणें   हातावर हात मारुन पळून जाणें   शेताचा आरा (मोड), गाईचा गोर्‍हा व पाळण्यांतील हिरा हे केव्हां तरी उदय काळ आणतीलच आणतील   सर्व रामायण सांगितलें तरी म्हणे रामाची सीता कोण   हेल्याच्या कानीं किंगरी वाजविली तरी तो आपली ट्रोंय सोडीत नाहीं   मिरीं नासलीं तरी जोंधळ्याच्या भावानें जात नाहींत-विकत नाहींत   ढगच नसते तर विजेची मौज तरी कशी दिसली असती   मनाची नाहीं, पण जनाची तरी ठेवावी   उंच (थोर) वाढला एरंड, तरी काय होईल इक्षुदंड   नित्य चमकुवंच्या वाटेरि जाले तरी पायु आदळु फावजाता   बापापरी बाप गेला, बोंबलतांना हात गेला   करडा हात   वरिष्ठ-वरिष्टाला हात, कनिष्टाला दांत-लाथ   हात-पाय रावले, कितें करुं बायले?   हात गोड कीं हाट गोड   हात लावणें, हातभर लावणें   मापटयावर हात घेणें   सोनेकी चेडी (चिडिया), हात लगी है   हात पसरी तो हातारी, न देईल तो भिकारी   मांडे केले, हात झाडले   कपाळाला हात लावून बसणें   बुद्धिवानाचा हात लांब